Sieraden Atelier Hobbekol start weer!


Sieraden Atelier Hobbekol start weer! 

Ik Gerda Beintema, 56 jaar, en sinds 2010 de ontwerpster en uitvoerster van Sieraden Atelier Hobbekol. Als eerste ben ik getrouwd met een hele lieve man die me in alles steunt en helpt wat met de webshop te maken heeft. Wij hebben samen twee zoons van 25 en 19 jaar. De jongste heeft me ook altijd geholpen, maar op 19 jarige leeftijd gaan jongens zich voor heel andere dingen interesseren als met hun moeder mee op stap gaan. We hebben het in ieder geval altijd heel gezellig gehad (vooral veel gelachen) en hij was een grote hulp! Verder hebben wij verschillende honden van onszelf, en uit het buitenland in de opvang.

Vanaf mijn vroegste jeugd was ik al met een kindernaaimachientje aan het naaien. Mijn bruidsjurk, van de jurk de wieg bekleden, kinderkleding, en voor mezelf kleding ontwerpen en maken. Toen was op 34 jarige leeftijd voor mij die zin er ineens vanaf. De sieraden kwamen na één workshop in het zicht, en toen was ik om. Ik ben voorzichtig begonnen met wat sieraden in verschillende kleuren aan te bieden voor wat kennissen en vriendinnen, om te laten zien wat ik zoal gemaakt had. Dit eindigde echter in een verkoop aan huis wat niet mijn hoofddoel was, maar wel aantoonde dat ik op de goede weg zat. Een website maken was toendertijd te duur en een gratis versie van een webwinkel was de oplossing om de mensen te laten zien wat ik maakte. Er volgde al snel een betaalde versie en zie.... in 2010 was mijn eigen webshop "Sieraden van Atelier Hobbekol" een feit! Ik kon hier vreselijk mijn ei en creatieve ideeën in kwijt. Ik maakte echt alles zelf. En de inrichting van de webshop wilde ik ook niet door iemand anders laten verzorgen. Dit is altijd zo gebleven.

Totdat.... ik eind 2015 in elkaar zakte en van de ene op de andere dag niet meer kon praten, en eenzijdig verlamd raakte. Heel veel weken heb ik in het ziekenhuis gelegen met achter elkaar epileptische aanvallen, en na iets minder dan een maand ben ik uiteindelijk geopereerd aan een (gelukkig) goedaardige hersentumor die de nodige restschade teweeg heeft gebracht. Vanaf begin februari tot september 2016 heb ik gerevalideerd, en nu zijn de gevolgen bekend van wat ik nog kan. En met hééél veel ezelsbruggetjes en veel overnieuw doen, kan ik weer in een langzaam tempo mijn o zo mooie hobby uitoefenen! Ik weet dankzij mijn geheugenverlies me gelukkig niet zo veel meer te herinneren van die nare tijd, maar één ding weet ik wel zeker.... Ik tel mijn zegeningen dat ik, ondanks dat ik mijn zo leuke baan kwijt ben, ik iedere dag weer blij ben dat ik nog met mijn man, kinderen, dieren, en de webshop, en dus mijn hobby bezig kan zijn! 

Groetjes.


Reacties

Populaire posts